
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
ఆకాశం తాకేలా వడగాలై ఈ నేలా
అందించె ఆహ్వానం ప్రేమంటే...
అరాటం తీరేలా బదులిచ్చే గగనంలా
వినిపించే తడి గానం ప్రేమంటే...
అణువణువును మీటే మమతల మౌనం
పద పద మంటే నిలవదు ప్రాణం
ఆ పరుగే ప్రణయానికి శ్రీకారం...
దాహంలో మునిగిన చివురుకు చల్లని తన చెయ్యందించీ
స్నేహం తో మొలకెత్తించే చినుకే ప్రేమంటే...
మేఘంలో నిద్దుర పొయిన రంగులు అన్నీ రప్పించీ
మాగాణీ ముంగిట పెట్టే ముగ్గే ప్రేమంటే...
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
ప్రాణం... ఎపుడు మొదలైందో
తెలుపగల తేదీ ఏదో గుర్తించేందుకు వీలుందా...
ప్రణయం... ఎవరి హ్రుదయంలో
ఎపుడు ఉదయిస్తుందో గమనించే సమయం వుంటుందా...
ప్రేమంటె ఎమంటే చెప్పేసే మాటుంటే
అ మాటకు తెలిసేనా ప్రేమంటే...
అది చరితను సైతం చదవని వైనం
కవితను సైతం పలకని భావం
సరిగమలెరుగని మధురిమ ప్రేమంటే...
దరిదాటి ఉరకలు వేసే ఏ నదికైనా తెలిసిందా
తనలో ఈ వురవడి పెంచిన తొలిచినుకేదంటే...
సిరిపైరై ఎగిరే వరకు చేనుకు మాత్రం తెలిసిందా
తనలో కనిపించె కళలకు తొలి పిలుపేదంటే...
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
మండే... కొలిమినడగందే
తెలియదే మన్ను కాదు ఇది స్వర్ణమంటు చూపాలంటే...
పండే... పొలము చెబుతుందే
పదునుగా నాటే నాగలి పోటే చేసిన మేలంటే...
తనువంతా విరబూసే గాయాలే వరమాలై
దరిజేరే ప్రియురాలే గెలుపంటే...
తను కొలువై వుండే విలువే వుంటే
అలాంటి మనసుకు తనంత తానై
అడగక దొరికే వరమే వలపంటే...
జన్మంతా నీ అడుగుల్లో అడుగులు కలిపే జత వుంటే
నడకల్లో తడబాటైనా నాట్యం అయిపోదా...
రేయంతా నీ తలపులతొ ఎర్రబడే కన్నులు వుంటే
ఆ కాంతే నువ్వెతికె సంక్రాతై ఎదురవదా...
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
ఆకాశం తాకేలా వడగాలై ఈ నేలా
అందించె ఆహ్వానం ప్రేమంటే...
అరాటం తీరేలా బదులిచ్చే గగనంలా
వినిపించే తడి గానం ప్రేమంటే...
అణువణువును మీటే మమతల మౌనం
పద పద మంటే నిలవదు ప్రాణం
ఆ పరుగే ప్రణయానికి శ్రీకారం...
దాహంలో మునిగిన చివురుకు చల్లని తన చెయ్యందించీ
స్నేహం తో మొలకెత్తించే చినుకే ప్రేమంటే...
మేఘంలో నిద్దుర పొయిన రంగులు అన్నీ రప్పించీ
మాగాణీ ముంగిట పెట్టే ముగ్గే ప్రేమంటే...
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
ప్రాణం... ఎపుడు మొదలైందో
తెలుపగల తేదీ ఏదో గుర్తించేందుకు వీలుందా...
ప్రణయం... ఎవరి హ్రుదయంలో
ఎపుడు ఉదయిస్తుందో గమనించే సమయం వుంటుందా...
ప్రేమంటె ఎమంటే చెప్పేసే మాటుంటే
అ మాటకు తెలిసేనా ప్రేమంటే...
అది చరితను సైతం చదవని వైనం
కవితను సైతం పలకని భావం
సరిగమలెరుగని మధురిమ ప్రేమంటే...
దరిదాటి ఉరకలు వేసే ఏ నదికైనా తెలిసిందా
తనలో ఈ వురవడి పెంచిన తొలిచినుకేదంటే...
సిరిపైరై ఎగిరే వరకు చేనుకు మాత్రం తెలిసిందా
తనలో కనిపించె కళలకు తొలి పిలుపేదంటే...
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
మండే... కొలిమినడగందే
తెలియదే మన్ను కాదు ఇది స్వర్ణమంటు చూపాలంటే...
పండే... పొలము చెబుతుందే
పదునుగా నాటే నాగలి పోటే చేసిన మేలంటే...
తనువంతా విరబూసే గాయాలే వరమాలై
దరిజేరే ప్రియురాలే గెలుపంటే...
తను కొలువై వుండే విలువే వుంటే
అలాంటి మనసుకు తనంత తానై
అడగక దొరికే వరమే వలపంటే...
జన్మంతా నీ అడుగుల్లో అడుగులు కలిపే జత వుంటే
నడకల్లో తడబాటైనా నాట్యం అయిపోదా...
రేయంతా నీ తలపులతొ ఎర్రబడే కన్నులు వుంటే
ఆ కాంతే నువ్వెతికె సంక్రాతై ఎదురవదా...
ఘల్ ఘల్ ఘల్ ఘల్
ఘలం ఘలం ఘల ఘల్ ఘల్... (2)
0 comments:
Post a Comment