ఏవ్వరూ లేరని బంధమె చేదని చూడనె లేదు ప్రెమని ఇన్నాల్లుగ
అందరూ ఉండగా... ఒంటరయ్యానిలా
గుండెలో మొయలేని కంటి నీరు సాక్షిగ కావాలి తోడు అందిగా యెదెంతొ బాధగ
నిండుగ నూరెల్లనె ఇల పంచుకొవాలనుందని తలె వంచి చెప్పాలి మీకని
నె మనిషిగ మారి మీ మనసులొ చెరి మీ వాడినవ్వాలని.. ప్రతిక్షనమ్
నిన్నలా లేనని నెడునె వేరని ఈ క్షనమ్ లోకానికి చెప్పేదెల
ఉన్న మాట చెప్పేసి... గుండె కొత కొయ్యాల
దుక్కాన్నిలా మొస్థూనె సంతొషాన్నివ్వాల
పదె పదె పెదాలపై విషాన్నలా చిమ్మిన
ప్రతీ క్షనమ్ ఇల నన్ను ముడెసెనె కోవెలొ
అనుభందమ్ అంటెనె భాదెలే అనుకుంట్టున నాలొ
అనందమె పంచి లాలించు ముంగిట్లొ నా ప్రానమె కోరినా.. ఇచేయనా
నిన్నలా లేనని నెడునె వేరని ఈ క్షనమ్ లోకానికి చెప్పేదెల
తప్పులన్నీ ఒప్పయ్యె... స్వప్నమెదొ కంటున్నా
ఇన్నాల్లునె చేదన్నా ప్రెమె నాదయ్యెన
ఎల ఎల నిన్నె విడి యెటొ అటు సాగడమ్
నిజాలనె ఉరెసినా గతానికె జారడమ్
ప్రతి జన్మా నీతోనె అడుగెసె వరమివ్వాలి నువ్వె
నా ముల్ల బాటల్లొ పూదారివయ్యావు నీ తొడు నాకెప్పుడూ... కావాలిలె
0 comments:
Post a Comment